ค้นหาบล็อกนี้

วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

โจทก์ไม่นำสืบว่าตำรวจผู้ตรวจยึดเมทแอมเฟตามีนของกลางเป็นใคร

 คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๒๙๑/๒๕๖๓

แม้โจทก์จะมีพันตำรวจตรี ก. และดำบตำรวจ อ. เบิกความเป็นพยานว่า จำเลยและนาย ท. มีพฤติการณ์ร่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีน แต่เมทแอมเฟตามีน ๗ แท่ง ที่ยึดได้ถูกฝังดินไว้ใต้ต้นไม้ห่างจากบ้านของจำเลยประมาณ ๑๐๐ เมตร แม้จะบรรจุอยู่ในถุงปุ๋ยสีฟ้าตราม้าบินเหมือนกับถุงปุ๋ยที่พบในฟาร์มไก่ชนของนาย ท. ก็ยังฟังไม่ได้ถนัดนักว่าเมทแอมเฟตามีน ๗ แท่ง ดังกล่าวเป็นของจำเลย หรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับจำเลย ส่วนเมทแอมเฟตามีนอีก ๑ แท่ง ที่ยึดได้จากพงหญ้าโดยมีตะแกรงเหล็กวางทับที่บริเวณหลังห้องนอนติดกับตัวบ้านของจำเลย พันตำรวจตรี ก. เบิกความว่าเจ้าพนักงานตำรวจที่พบเมทแอมเฟตามีนดังกล่าว มีชื่อเล่นว่า ดาบต้น โดยไม่ได้ยืนยันให้ชัดเจนว่าเจ้าพนักงานตำรวจคนดังกล่าวเป็นใคร เจ้าพนักงานตำรวจที่ร่วมตรวจค้นจับกุมจำเลยที่มาเบิกความเป็นพยานก็ไม่ได้ยืนยันว่าเจ้าพนักงานตำรวจที่ยึดได้เมทแอมเฟตามีน ๑ แท่ง ดังกล่าวเป็นใคร และโจทก์ก็ไม่ได้นำสืบเจ้าพนักงานตำรวจคนดังกล่าวเป็นพยานนับว่าเป็นพิรุธ   พยานหลักฐานของโจทก์ยังมีความสงสัยตามสมควรว่าจำเลยได้กระทำความผิดหรือไม่ จึงยกประโยชน์แห่งความสงสัยนั้นให้จำเลยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๒๗ วรรคสอง     ประกอบพระราชบัญญัติวิธีพิจาณาคดียาเสพติด พ.ศ.๒๕๕๐ มาตรา ๓

ไม่มีความคิดเห็น: