รวมฎีกาเกี่ยวกับสถานที่จอดรถ ถ้ารถยนต์หายใครมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบบ้าง….?
คำพิพากษาฎีกาที่ 1908/2559
จำเลยที่ 1 ผู้ว่าจ้างทำสัญญาว่าจ้างจำเลยที่ 2 ผู้รับจ้างให้ดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้ว่าจ้างไม่ได้ว่าจ้างให้ดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้พักอาศัย #อพาร์ตเม้น จำเลยที่ 2 จึงไม่มีหน้าที่ตามสัญญาที่จะต้องดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้พักอาศัยของอพาร์ตเม้นไม่ว่าผู้เช่าห้องพักจะจอดรถในอาคารหรือนอกอาคารจอดรถซึ่งจะเสียค่าบริการจอดรถเป็นรายเดือนหรือไม่ก็ตาม การรักษาความปลอดภัยในรถยนต์ไม่แตกต่างกันเพราะไม่ว่าจะจอดบริเวณใดจำเลยที่ 1 ก็ไม่ได้จัดให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยคอยตรวจตรารักษาความปลอดภัยของรถยนต์ #การเรียกเก็บค่าจอดรถเป็นรายเดือนเป็นเพียงการอำนวยความสะดวกให้ผู้พักอาศัยเป็นทางเลือก หากต้องการจอดรถในอาคารเพื่อรถไม่เสียหายจากแสงแดดหรือฝนตกดังนี้ไม่อาจรับฟังเป็นปริยายถึงพฤติกรรมของจำเลยทั้งสองว่าจำเลยทั้งสองมีหน้าที่ดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้พักอาศัย #ทั้งไม่ปรากฏว่าจำเลยทั้งสองมีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะดูแลรักษาทรัพย์สินของผู้พักอาศัย การที่รถยนต์ที่ ส. เอาประกันภัยไว้กับโจทก์สูญหายไปจึงมิใช่ความผิดของจำเลยทั้งสอง
จำเลยที่ 1 ผู้ว่าจ้างทำสัญญาว่าจ้างจำเลยที่ 2 ผู้รับจ้างให้ดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้ว่าจ้างไม่ได้ว่าจ้างให้ดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้พักอาศัย #อพาร์ตเม้น จำเลยที่ 2 จึงไม่มีหน้าที่ตามสัญญาที่จะต้องดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้พักอาศัยของอพาร์ตเม้นไม่ว่าผู้เช่าห้องพักจะจอดรถในอาคารหรือนอกอาคารจอดรถซึ่งจะเสียค่าบริการจอดรถเป็นรายเดือนหรือไม่ก็ตาม การรักษาความปลอดภัยในรถยนต์ไม่แตกต่างกันเพราะไม่ว่าจะจอดบริเวณใดจำเลยที่ 1 ก็ไม่ได้จัดให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยคอยตรวจตรารักษาความปลอดภัยของรถยนต์ #การเรียกเก็บค่าจอดรถเป็นรายเดือนเป็นเพียงการอำนวยความสะดวกให้ผู้พักอาศัยเป็นทางเลือก หากต้องการจอดรถในอาคารเพื่อรถไม่เสียหายจากแสงแดดหรือฝนตกดังนี้ไม่อาจรับฟังเป็นปริยายถึงพฤติกรรมของจำเลยทั้งสองว่าจำเลยทั้งสองมีหน้าที่ดูแลรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้พักอาศัย #ทั้งไม่ปรากฏว่าจำเลยทั้งสองมีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะดูแลรักษาทรัพย์สินของผู้พักอาศัย การที่รถยนต์ที่ ส. เอาประกันภัยไว้กับโจทก์สูญหายไปจึงมิใช่ความผิดของจำเลยทั้งสอง
คำพิพากษาฎีกาที่ 4125/2557
การที่จำเลยร่วมจัดที่จอดรถให้แก่ลูกค้าของจำเลยร่วมนั้น #ถือว่าเป็นการให้บริการอย่างหนึ่งของจำเลยร่วมเพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ลูกค้าผู้มาใช้บริการ #ซึ่งถือได้ว่ามีผลโดยตรงต่อยอดการจำหน่ายสินค้า เมื่อพนักงานรักษาความปลอดภัยของจำเลยที่ 1 กระทำละเมิดโดยปล่อยปะละเลยให้คนร้ายลักรถของผู้เอาประกันภัยซึ่งจอดรถอยู่ในลานจอดรถของจำเลยร่วมไป จำเลยร่วมจึงต้องร่วมรับผิด
การที่จำเลยร่วมจัดที่จอดรถให้แก่ลูกค้าของจำเลยร่วมนั้น #ถือว่าเป็นการให้บริการอย่างหนึ่งของจำเลยร่วมเพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ลูกค้าผู้มาใช้บริการ #ซึ่งถือได้ว่ามีผลโดยตรงต่อยอดการจำหน่ายสินค้า เมื่อพนักงานรักษาความปลอดภัยของจำเลยที่ 1 กระทำละเมิดโดยปล่อยปะละเลยให้คนร้ายลักรถของผู้เอาประกันภัยซึ่งจอดรถอยู่ในลานจอดรถของจำเลยร่วมไป จำเลยร่วมจึงต้องร่วมรับผิด
คำพิพากษาฎีกาที่ 7471/2556
จำเลยเป็นบริษัทมีวัตถุประสงค์ประกอบกิจการห้างสรรพสินค้า ย่อมต้องให้ความสำคัญด้านบริการไม่ว่าจะเป็นเรื่องสินค้าความปลอดภัย ความสะดวกสบายเพื่อสร้างความพอใจและดึงดูดให้ลูกค้ามาใช้บริการและซื้อสินค้า #เฉพาะอย่างยิ่งบริการเกี่ยวกับสถานที่จอดรถ เป็นปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจของลูกค้าที่จะเข้าไปซื้อสินค้าหรือใช้บริการอื่น ๆ หรือไม่ ทั้งพ.ร.บ. ควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 มาตรา 8 (9) , 34 #บัญญัติให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองอาคารต้องมีพื้นที่จอดรถเพื่ออำนวยความสะดวกแก่การจราจรทั้งจำเลยยังต้องคำนึงถึงความปลอกภัยของลูกค้าในชีวิตและทรัพย์สินและมีหน้าที่ดูแลด้วยตามสมควรมิใช่ปล่อยให้ลูกค้าระมัดระวังหรือเสี่ยงภัยเอง แม้จำเลยปิดประกาศไว้ว่าจะไม่รับผิดชอบต่อการสูญหายหรือเสียหายใดๆ #ก็เป็นเรื่องข้อกำหนดของจำเลยแต่ฝ่ายเดียวไม่มีผลเป็นการยกเว้นความผิดในการกระทำละเมิดของจำเลย
จำเลยเป็นบริษัทมีวัตถุประสงค์ประกอบกิจการห้างสรรพสินค้า ย่อมต้องให้ความสำคัญด้านบริการไม่ว่าจะเป็นเรื่องสินค้าความปลอดภัย ความสะดวกสบายเพื่อสร้างความพอใจและดึงดูดให้ลูกค้ามาใช้บริการและซื้อสินค้า #เฉพาะอย่างยิ่งบริการเกี่ยวกับสถานที่จอดรถ เป็นปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจของลูกค้าที่จะเข้าไปซื้อสินค้าหรือใช้บริการอื่น ๆ หรือไม่ ทั้งพ.ร.บ. ควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 มาตรา 8 (9) , 34 #บัญญัติให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองอาคารต้องมีพื้นที่จอดรถเพื่ออำนวยความสะดวกแก่การจราจรทั้งจำเลยยังต้องคำนึงถึงความปลอกภัยของลูกค้าในชีวิตและทรัพย์สินและมีหน้าที่ดูแลด้วยตามสมควรมิใช่ปล่อยให้ลูกค้าระมัดระวังหรือเสี่ยงภัยเอง แม้จำเลยปิดประกาศไว้ว่าจะไม่รับผิดชอบต่อการสูญหายหรือเสียหายใดๆ #ก็เป็นเรื่องข้อกำหนดของจำเลยแต่ฝ่ายเดียวไม่มีผลเป็นการยกเว้นความผิดในการกระทำละเมิดของจำเลย
#เปรียบเทียบโรงแรม
คำพิพากษาฎีกาที่ 10946/2557
การที่จำเลยที่ 2 จัดให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยของจำเลยที่ 1 ประจำอยู่บริเวณลานจอดรถของโรงแรมจำเลยที่ 2 ซึ่งพนักงานรักษาความปลอดภัยจะดูแลจัดให้รถยนต์ของผู้ที่เข้าพักในโรงแรมจำเลยที่ 2 จอดรถและคอยแจ้งผู้เข้าพักว่ามีห้องว่างหรือไม่ #การกระทำของจำเลยที่2ย่อมทำให้ผู้เข้าพักในโรงแรมของจำเลยที่2เข้าใจว่าพนักงานรักษาความปลอดภัยของจำเลยที่1ดังกล่าวเป็นตัวแทนของจำเลยที่2ที่ได้รับมอบหมายให้มีหน้าที่ในการดูแลรักษาความปลอดภัย มิให้มีการโจรกรรมรถยนต์ของผู้เข้าพักแทนจำเลยที่ 2 ฉะนั้นจำเลยที่ 2 ในฐานะตัวการและเจ้าสำนักโรงแรมจึงต้องรับผิดเพื่อความสูญหายอันเกิดแก่ทรัพย์สินของแขกอาศัยตาม ป.พ.พ. 427,425,674
คำพิพากษาฎีกาที่ 10946/2557
การที่จำเลยที่ 2 จัดให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยของจำเลยที่ 1 ประจำอยู่บริเวณลานจอดรถของโรงแรมจำเลยที่ 2 ซึ่งพนักงานรักษาความปลอดภัยจะดูแลจัดให้รถยนต์ของผู้ที่เข้าพักในโรงแรมจำเลยที่ 2 จอดรถและคอยแจ้งผู้เข้าพักว่ามีห้องว่างหรือไม่ #การกระทำของจำเลยที่2ย่อมทำให้ผู้เข้าพักในโรงแรมของจำเลยที่2เข้าใจว่าพนักงานรักษาความปลอดภัยของจำเลยที่1ดังกล่าวเป็นตัวแทนของจำเลยที่2ที่ได้รับมอบหมายให้มีหน้าที่ในการดูแลรักษาความปลอดภัย มิให้มีการโจรกรรมรถยนต์ของผู้เข้าพักแทนจำเลยที่ 2 ฉะนั้นจำเลยที่ 2 ในฐานะตัวการและเจ้าสำนักโรงแรมจึงต้องรับผิดเพื่อความสูญหายอันเกิดแก่ทรัพย์สินของแขกอาศัยตาม ป.พ.พ. 427,425,674
#เปรียบเทียบอาคารชุด
คำพิพากษาฎีกาที่ 2369/2557
นิติบุคคลอาคารชุดที่ 3 ไม่มีหน้าที่รักษาทรัพย์ส่วนบุคคล มีเพียงหน้าที่ในการจัดการดูแลทรัพย์ส่วนกลางของอาคารชุดที่เกิดเหตุ รวมทั้งมีอำนาจกระทำการใด ๆ เพื่อประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ตามข้อบังคับ และมติของจำเลยรวม ซึ่งข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดที่จำเลยที่ 3 ระบุว่า #จำเลยที่3มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการดูแลทรัพย์ส่วนกลางของอาคารชุด และให้มีอำนาจกระทำการใด ๆ ตามวัตถุประสงค์เพื่อประโยชน์สูงสุดในการพักอาศัย และการใช้ทรัพย์ส่วนกลางร่วมกัน สัญญาที่จำเลยที 3 ว่าจ้างจำเลยที่ 2 รักษาความปลอดภัย ก็มีข้อความระบุชัดเจนว่า #จำเลยที่3จ้างจำเลยที่2รักษาความปลอดภัยให้แก่บรรดาทรัพย์สินของจำเลยที่3ซึ่งหมายถึงทรัพย์ส่วนกลางของอาคารชุดเท่านั้นจึงไม่รวมไปถึงรถยนต์ซึ่งเป็นทรัพย์ส่วนบุคคลของโจทก์ในความครอบครองของโจทก์ด้วย แม้ต่อมาจำเลยที่ 3 จะทำสัญญาว่าจ้างรักษาความปลอดภัยแก่บรรดาทรัพย์สินของจำเลยที่ 3 เช่น การตรวจสอบสติกเกอร์ที่ติดรถยนต์ การรับบัตรอนุญาตจอดรถยนต์ และการตรวจสอบการขนของเจ้าออกอารคารตามระเบียบรักษาความปลอดภัย แต่เป็นเพียงมาตรการให้เกิดความปลอดภัย หรือความสงบเรียบร้อยในอาคารชุดเท่านั้น ทั้งเป็นการควบคุมการใช้สอยอาคารจอดรถ ซึ่งเป็นทรัพย์ส่วนกลางในอาคารชุดมิให้บุคคลภายนอกเข้ามาใช้ #หาได้มีความหมายครอบคลุมไปถึงการรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์ส่วนบุคคลของผู้ใดเพราะไม่อยู่ในอำนาจหน้าที่ของจำเลยที่3 #พฤติการณ์เช่าว่านั้นจึงไม่ก่อให้เกิดหน้าที่แก่จำเลยที่3ในอันที่จะต้องดูแลรักษาความปลอดภัยแก่รถยนต์อันเป็นทรัพย์ส่วนบุคคลเป็นเจ้าของ จำเลยไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์
คำพิพากษาฎีกาที่ 2369/2557
นิติบุคคลอาคารชุดที่ 3 ไม่มีหน้าที่รักษาทรัพย์ส่วนบุคคล มีเพียงหน้าที่ในการจัดการดูแลทรัพย์ส่วนกลางของอาคารชุดที่เกิดเหตุ รวมทั้งมีอำนาจกระทำการใด ๆ เพื่อประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ตามข้อบังคับ และมติของจำเลยรวม ซึ่งข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดที่จำเลยที่ 3 ระบุว่า #จำเลยที่3มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการดูแลทรัพย์ส่วนกลางของอาคารชุด และให้มีอำนาจกระทำการใด ๆ ตามวัตถุประสงค์เพื่อประโยชน์สูงสุดในการพักอาศัย และการใช้ทรัพย์ส่วนกลางร่วมกัน สัญญาที่จำเลยที 3 ว่าจ้างจำเลยที่ 2 รักษาความปลอดภัย ก็มีข้อความระบุชัดเจนว่า #จำเลยที่3จ้างจำเลยที่2รักษาความปลอดภัยให้แก่บรรดาทรัพย์สินของจำเลยที่3ซึ่งหมายถึงทรัพย์ส่วนกลางของอาคารชุดเท่านั้นจึงไม่รวมไปถึงรถยนต์ซึ่งเป็นทรัพย์ส่วนบุคคลของโจทก์ในความครอบครองของโจทก์ด้วย แม้ต่อมาจำเลยที่ 3 จะทำสัญญาว่าจ้างรักษาความปลอดภัยแก่บรรดาทรัพย์สินของจำเลยที่ 3 เช่น การตรวจสอบสติกเกอร์ที่ติดรถยนต์ การรับบัตรอนุญาตจอดรถยนต์ และการตรวจสอบการขนของเจ้าออกอารคารตามระเบียบรักษาความปลอดภัย แต่เป็นเพียงมาตรการให้เกิดความปลอดภัย หรือความสงบเรียบร้อยในอาคารชุดเท่านั้น ทั้งเป็นการควบคุมการใช้สอยอาคารจอดรถ ซึ่งเป็นทรัพย์ส่วนกลางในอาคารชุดมิให้บุคคลภายนอกเข้ามาใช้ #หาได้มีความหมายครอบคลุมไปถึงการรักษาความปลอดภัยแก่ทรัพย์ส่วนบุคคลของผู้ใดเพราะไม่อยู่ในอำนาจหน้าที่ของจำเลยที่3 #พฤติการณ์เช่าว่านั้นจึงไม่ก่อให้เกิดหน้าที่แก่จำเลยที่3ในอันที่จะต้องดูแลรักษาความปลอดภัยแก่รถยนต์อันเป็นทรัพย์ส่วนบุคคลเป็นเจ้าของ จำเลยไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์
#เปรียบเทียบผู้ให้บริการสถานที่ค้าปลีกส่งสินค้าทางการเกษตร
คำพิพากษาฎีกาที่ 726/2560 จำเลยที่ 1 ประกอบกิจการให้บริการสถานที่ค้าปลีกส่งสินค้าทางการเกษตร มิได้ยอมรับดูแลรักษาความปลอดภัยของรถที่มาจอด เพียงแต่จ้างจำเลยที่ 2 ตระเวนตรวจตรา จัดระบบ ควบคุมระเบียบการจราจรในโครงการตลอด ไม่มีกำหนดว่าพนักงานรักษาความปลอดภัยต้องดูแลรถลูกค้า รถหายจะถือเป็นความประมาทของเจ้าพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่ได้ โจทก์ไม่อาจรับช่วงสิทธิผู้เอาประกันภัยมาเอาแก่จำเลยได้
คำพิพากษาฎีกาที่ 726/2560 จำเลยที่ 1 ประกอบกิจการให้บริการสถานที่ค้าปลีกส่งสินค้าทางการเกษตร มิได้ยอมรับดูแลรักษาความปลอดภัยของรถที่มาจอด เพียงแต่จ้างจำเลยที่ 2 ตระเวนตรวจตรา จัดระบบ ควบคุมระเบียบการจราจรในโครงการตลอด ไม่มีกำหนดว่าพนักงานรักษาความปลอดภัยต้องดูแลรถลูกค้า รถหายจะถือเป็นความประมาทของเจ้าพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่ได้ โจทก์ไม่อาจรับช่วงสิทธิผู้เอาประกันภัยมาเอาแก่จำเลยได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น